Atopijski dermatitis je hronična bolest kože koja se javlja kao posledica preosetljivosti imunološkog sistema mačke na stvari iz njene okoline. Atopija, tačnije, atopijski dermatitis najčešće se javlja sezonski – u toplom delu godine najčešći alergen je polen trava i drugih biljaka, a u hladnoj sezoni kućna prašina, odnosno grinje Dermatophagoides farinae iz kućne prašine. Kod ljubimaca bolest je najviše istražena i opisana kod pasa, dok se kod mačaka ređe javlja. Javlja se obično u dobi između 6 meseci i treće godine života ali nije neobično da se alergije ispoljavaju i u kasnijem periodu života. Najčešći uzročnici su:
- Perut
- Poleni trava, korova, drveća, itd
- Spore buđi
- Kućna prašina
- Duvanski dim
Da li mačke mogu da obole od SALMONELE?
SIMPTOMI
Najizraženiji simptom koji vlasnik uoči kod atopične mačke je izuzetno jak svrab. Kod mačaka se bolest nešto ređe dijagnostikuje, iako se smatra drugom najučestalijom kožnom bolesti na alergijskoj osnovi. Atopija je kod mačaka dijagnostikovana kod 8 – 10% dermatoloških pacijenata. Prvi simptomi bolesti mogu se pojaviti na sluznici nosa i očiju. Maca se češe, pri čemu izaziva oštećenja kože, na koja se mogu nadovezati sekundarne bakterijske ili gljivične infekcije. Vlasnik može dovesti mačku na pregled zbog recimo gubitka dlake, koja je posledica preteranog lizanja ili griženja, a što je opet posledica svraba uzrokovanog atopijskim dermatitisom. Reakcije se uobičajeno pojavljuju:
- Na ušima
- Na zglobovima
- Na njušci
- Na pazuhu
- Na vratu ispod brade
- Oko očiju
- Između prstiju
Prirodni lekovi PROTIV STRESA kod mačaka!
DIJAGNOZA I LEČENJE
Dijagnostika atopijskog dermatitisa kod mačaka, kao i kod pasa, zasniva se na kliničkoj slici i anamnestičkim podacima, a postavlja se tek onda kada smo dijagnostički isključili ostale moguće uzroke kao što su alergije na hranu ili ektoparaziti. Moguće je raditi I interdermalana testiranjana različite alergene ali se rezultati nešto teže očitavaju. Razlog toga je što su reakcije na koži, za razliku od pasa, manje dramatične i brže nestaju. Važno je da vlasnik odmah na početku shvati da je potpuno izlečenje atopijskog dermatitisa vrlo retko.
Kada se radi o terapiji ona je uglavnom simptomatska. To znači da se koriste preparati koji smanjuju simptome, a pre svega svrab. Naravno, potrebno je i utvrditi koje materije izazivaju alergijsku reakciju pa ih ukloniti iz okruženja mačke. Smatra se da atopijski dermatitis ima genetsku osnovu koja se ne može kontrolisati. Ukoliko vlasnik savesno i predano ne sledi postupke koje je propisao veterinar, upravo je on taj koji je uzrok pogoršanja ili neuspeha u kontrolisanju stanja. Praćenje stanja od strane veterinara je neophodno. To znači da se mačka mora voditi kod veterinara gotovo svake nedelje na kontrolu i eventualnu korekciju terapije. Za smanjenje svraba se koriste lekovi na bazi kortikosteroida a s obzirom na moguće negativne posledice terapija mora biti krajnje kontrolisana.
PREVENTIVA
Mere predostrožnosti baš kao i kod alergijskog dermatitisa svode se na higijenu, stalnu kontrolu buva i kvalitetnu hranu, pogotovu kod mačaka koje su sklone alergijama. Naravno, za one ljubimce kod kojih se utvrdi izvor alergijske reakcije, neophodno je obezbediti uslove u kojima oni neće biti izloženi ovim izvorima.
Jer ima postoji za dermatitis kod mačaka?