Salmonela golubova ili paratifus je zarazno bakterijsko oboljenje golubova. To je najčešća infektivna bolest golubova. Pronađeno je više od 150 tipova salmonela. Veoma je važno napomenuti da ovo oboljenje može preći i na čoveka. Salmonela je gram-negativna bakterija što znači da ima veću otpornost na antibiotike. Kako je veoma otporna, salmonela je vrlo rasprostranjena i u prirodi. Može se naći u vodi, ledu, površinskim delovima zemlje, prašini, fekalijama, prerađevinama od mleka i mesa, na povrću i travi.
Načini prenošenja salmonele su razni. Pre svega, glavni izvor salmonele je golubija hrana po kojoj se kreću pacovi i miševi. Glodari preko svoje mokraće i izmeta izlučuju salmonelu koja u golubijoj hrani može opstati i do godinu dana. Salmonelu je moguće preneti i prilikom transportovanja golubova na izložbe ili unošenjem neproverenih golubova u kavez. Još jedan mogući način infekcije je preko jaja koja potiču od zaraženih roditelja. Iz ovakvih jaja se mladunci obično i ne izlegu, a ako i dođu na svet uginu u prvih nekoliko dana života. Međutim, ako preživi tu prvu fazu golub ostaje trajni nosilac salmonele. Salmonela se može preneti i kada zaraženi otac ili majka hrane mladunca. Inkubacija salmonele tj. vreme koje protekne od trenutka unošenja zaraze u organzam do pojave prvih znakova oboljenja je od tri do pet dana.
Simptomi
Simptomi su prilično jasni i uočljivi. Golubovi su neveseli, kunjaju, ne uzimaju hranu i piju mnogo vode. Veoma karakterističan simptom je beli proliv koji izgleda kao da je pomešan sa gipsom. Može doći i do i gnojnog konjuktivitisa sa karakterističnim crvenilom. Salmonela napada i nervni sistem ptice otpuštajući toksine. Dolazi do paralize nogu i krila, nekontolisanog kretanja, kretanja u krug ili krivljenja glave u jednu stranu. Moguća su i iznenadna uginuća, a obično golub ugine nakon dva do četiri dana.Kod ljudi, simptomi su slični simptomima gripa i uključuju povišenu temperaturu, malaksalost i povraćanje.
Dijagnostika i lečenje
Osnovni način dokazivanja salmonele je preko izmeta potencijalno obolele životinje. Bris zasađen na hranljive podloge i više puta ponovljen u određenim vremenskim razmacima može sa stopostotnom sigurnošću dokazati salmonelu. Treba, međutim, znati da salmonela nije stalno prisutna u izmetu, čak i da je golub zaražen, tako da ga treba uzimati bar dva-tri puta tokom meseca. Obolele golubove treba strogo izolovati i lečiti odgovarajućim antibioticima. Moguća je i vakcinacija ptica protiv salmonele. Sve popularniji način lečenja je putem probiotika, naročito u zemljama gde je ograničena ili zabranjena upotreba antibiotika. Nakon lečenja treba proveravati stanje ptica brisevima koji se ponavljaju dva puta mesečno. Higijenske mere su najznačajnije u sprečavanju daljeg širenja zaraze. One uključuju dezinfekciju objekata gde golubovi borave odgovarajućim sredstvima, zaštitnu obuću i odeću, zabranu ulaska licima koja nisu zadužena za brigu o životinjama, higijenu samog osoblja.
pozz dai zeleni proliv kod golubiva pokazuje da su oboleli odsamonele