Đardije su protozoe koje žive u tankim crevima pasa i mačaka. Nalaze se u mnogim delovima sveta, a infekcija đardijom se naziva đardijaza. Mnoge stvari o ovom parazitu nisu poznate. Smatra se da je infekcija đardijom uobičajena, ali bolest je retka. Mačka postaje zaražena tako što unese cistični oblik parazita putem hrane ili vode. Ugrožene su mačke lutalice ali i kućne koje se slobodno kreću. Izvori zaraze su nečisti izvori vode, bare i sl. Đardija se eliminiše iz organizma izmetom i zato se kućni ljubimci mogu ponovno zaraziti. Kontaktom sa ovakvim izmetom se mogu zaraziti i vlasnici.
Đardija napada tanko crevo. Tamo dovodi do oštećenja, što izaziva prekid apsorpcije hranjivih materija, usled čega nastaje gubitak težine. Proliv nastaje usled smanjene apsorpcije masti, usled čega može doći do upale debelog creva i proliva sa primesama sluzi. Prekomerni gubitak tečnosti može dovesti do dehidratacije i uginuća ako se na vreme ne počne sa lečenjem.
SIMPTOMI
Većina infekcija đardijom su asimptomatične. U retkim slučajevima u kojima se bolest javlja, uglavnom su zaražene mlađe životinje i uobičajeni znak je dijareja. Dijareja može da bude akutna, povremena ili hronična. Zaražene životinje obično ne gube apetit, ali mogu da gube težinu. Fekalije su obično nenormalne, blede, lošeg mirisa i deluju masno. Kod ljudi je takođe moguća infekcija đardijama i to kod osoba sa oslabljenim imunitetom.
DIJAGNOZA I LEČENJE
Đardijaza je vrlo teška za dijagnostiku, zbog toga što su protozoe toliko male a i ne prenose se sa svakom stolicom. Često je potrebna serija testova stolice (jedan test dnevno, tri dana). Posebni dijagnostički testovi, pored rutinskog pregleda stolice, neophodni su za identifikaciju đardije. Testovi koji utvrđuju prisustvo antigena đardije u fekalijama su sve dostupniji.
Negativan test može da znači da životinja nije zaražena, ali može da znači i da ima premalo đardije u uzorku stolice koja je ispitana. Negativni rezultati testa su dosta česti baš kod zaraženih životinja. Postoji nekoliko terapeutski protokola za đardijazu i svi moraju biti propisani i praćeni od strane veterinara.
PREVENTIVA
Kao i kod drugih parazita sistema za varenje, prevencija širenja đardije se usredsređuje na testiranje i tretman zaraženih životinja i na primenu sanitarnih mera za smanjenje ili ubijanje organizama u okruženju.
Travnjaci, parkovi i druge površine koje mogu da budu zaražene životinjskim fekalijama, jesu izvor zaraze za vašeg ljubimca, zato ga treba držati podalje od prostora zagađenog fekalijama drugih životinja.
